Τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου είναι μικρές προβολές σαν μπαλονάκια, τα οποία κάνουν την εμφάνιση τους στα τοιχώματα και την εξωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου, ως αποτέλεσμα των πιέσεων που αναπτύσσονται μέσα στον αυλό του κατά το πέρασμα των κοπράνων και τις συσπάσεις (περισταλτισμός), του ίδιου του εντέρου.
Τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου είναι συχνότερα σε πληθυσμούς χωρών με υψηλό βιοτικό επίπεδο, γι’ αυτό και κατατάσσονται στα λεγόμενα «νοσήματα του πολιτισμού».
Η συχνότητα τους είναι ανάλογη με την αύξηση της ηλικίας του πληθυσμού.
Στη δεκαετία 30-40 ετών η συχνότητά τους είναι λιγότερο από 10% του πληθυσμού, ενώ μεταξύ 50-60 ετών αυξάνει στο 40% και ξεπερνά το 50% μετά τα 70χρόνια.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των εκκολπωμάτων που σχηματίζονται στο παχύ έντερο, βρίσκονται κυρίως στο αριστερό τμήμα του εντέρου, δηλαδή στο σιγμοειδές και στο κατιόν.
Συμπτώματα εκκολπωμάτων του παχέος εντέρου
Τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου δεν εμφανίζουν συμπτώματα, γι’ αυτό και οι εξετάσεις πρόληψης είναι πολύ σημαντικές.
Τα εκκολπώματα αποκαλύπτονται συνήθως τυχαία σε μια γενική εξέταση του παχέος εντέρου, σε κολονοσκόπηση ή σε αξονική τομογραφία κοιλίας.
Ωστόσο η φλεγμονή των εκκολπωμάτων, γνωστή ως οξεία εκκολπωματίτιδα, εκδηλώνεται με οξύ πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς, κυρίως αριστερά, συνοδευόμενη με έντονη αίσθηση φουσκώματος.
Η αποβολή αίματος σαν σύμπτωμα είναι σπάνια.
Ανησυχητικά συμπτώματα είναι ο πυρετός και αύξηση των λευκών, ενώ δυνατόν να συνυπάρχουν ανορεξία, ναυτία και έμετοι.
Στις επιπλοκές της εκκολπωματίτιδας περιλαμβάνονται αποστήματα, συρίγγια, εντερική απόφραξη και διάτρηση στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Όλες αυτές οι καταστάσεις απαιτούν επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο όρος εκκολπωμάτωση χαρακτηρίζει την ύπαρξη εκκοπλωμάτων στο έντερο και ο όρος εκκολπωματίτιδα χαρακτηρίζει την φλεγμονή των εκκολπωμάτων.
Διάγνωση εκκολπωμάτων του παχέος εντέρου
Η κλινική διάγνωση των εκκολπωμάτων του παχέος εντέρου μπορεί να γίνει κατ’ αρχήν μέσω της ψηλάφησης της κοιλιάς από έμπειρο χειρουργό. Ωστόσο η βασική εξέταση για τη διάγνωσή τους, είναι η σιγμοειδοσκόπηση και η αξονική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας. Ως υποβοηθητικές εξετάσεις θεωρούνται, οι μικροβιολογικές εξετάσεις αίματος και οι εξετάσεις κοπράνων και ούρων, στις οποίες, η παρουσία αίματος θα βάλει σε υποψία τον ιατρό για περεταίρω διερεύνηση.
Θεραπεία εκκολπωμάτων του παχέος εντέρου
Η θεραπεία σε ασθενείς με ασυμπτωματική εκκολπωμάτωση δεν απαιτείται να είναι χειρουργική. Ωστόσο η υιοθέτηση μιας διατροφής πλούσιας σε φυτικές ίνες μπορεί να επωφελήσει τον παθόντα.
Σε περιπτώσεις ήπιας συμπτωματολογίας, η πρώτη αντιμετώπιση μπορεί να είναι τροποποίηση της διατροφής ή συμπληρωματική λήψη φυτικών ινών, με ή χωρίς λήψη αντιβιοτικών.
Επίσης συνιστάται η κατανάλωση πολλών υγρών (τουλάχιστον 2 λίτρα νερού/ημερησίως) ώστε να αποφευχθεί η δυσκοιλιότητα που θα οξύνει τη κατάσταση. Τέλος, η φυσική άσκηση θα βελτιώσει την κινητικότητα και τη καλή λειτουργία του παχέος εντέρου
Δείτε επίσης..
