Τα πρωκτικά κονδυλώματα είναι ακανόνιστες προσεκβολές του δέρματος, διαφόρων μεγεθών, έχουν χρώμα παρόμοιο με το δέρμα, και αναπτύσσονται γύρω από τον πρωκτικό δακτύλιο και σπανιότερα εντός του πρωκτού, σε βάθος 2-3 εκατοστών.
Αποτελούν μέρος των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ) και προκαλούνται από ορισμένα στελέχη του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV).
Παρόλα αυτά για να γίνει επιμόλυνση δεν είναι απολύτως απαραίτητο να γίνει πλήρης σεξουαλική επαφή.
Η μετάδοση μπορεί να συμβεί και λόγω τριβής του δέρματος ή σε επαφή με το χέρι.
Η εμφάνισή τους ευνοείται από την χρόνια χρήση τοπικών κορτιζονούχων σκευασμάτων, καθώς και σε άτομα με χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα, (σε άτομα που ζουν με τον ιό του ΑIDS ο κίνδυνος εμφάνισης, είναι 7 φορές μεγαλύτερος).
Συμπτώματα κονδυλωμάτων
Συχνά, αλλά όχι πάντοτε, το πρώτο σύμπτωμα είναι η φαγούρα, μαζί με την ανακάλυψη των τυπικών προσεκβολών (διογκώσεων) που βρίσκονται γύρω από τον πρωκτικό δακτύλιο.
Μερικές φορές αυτές οι προσεκβολές παρουσιάζονται μεμονωμένες και άλλοτε ομαδοποιημένες.
Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι ο ερεθισμός της περιοχής, το αίσθημα του καψίματος ή πόνος στην περιοχή του πρωκτού.
Το χρώμα ποικίλλει από ροζ σε καφέ ανάλογα με τον τύπο του δέρματος.
Με τη πάροδο του χρόνου διογκώνονται και μπορεί να ματώνουν.
Τα κονδυλώματα προδιαθέτουν την εμφάνιση καρκίνου του πρωκτού, γι΄ αυτό δεν πρέπει να μένουν χωρίς θεραπεία.
Διάγνωση κονδυλωμάτων
Είναι σχεδόν αποκλειστικά κλινική και βασίζεται στην αναγνώριση των τυπικών αλλοιώσεων κατά τη διάρκεια της ιατρικής εξέτασης.
Όταν τα κονδυλώματα είναι εσωτερικά χρειάζεται να γίνει πρωκτοσκόπιση (ειδική εξέταση για να ελεγχθεί ο βλεννογόνος του πρωκτού).
Συντηρητική θεραπεία κονδυλωμάτων
Η συντηρητική θεραπεία βασίζεται σε τοπικά φάρμακα (αλοιφές) που δρουν και καταστρέφουν τα κονδυλώματα (imiquimod, Podophyllotoxin).
Σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο, αυτές οι θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές και ως εκ τούτου θα χρειαστούν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης , όπως:
Επεμβατική θεραπεία κονδυλωμάτων
- Κάψιμο με ακίδα ή με λέιζερ (καυτηριασμός) ή με ραδιοκύματα (RF)
- Πάγωμα με υγρό άζωτο (κρυοπηξία)
- Χειρουργική αφαίρεση
Έως σήμερα έχουν απομονωθεί και ταυτοποιηθεί περισσότεροι από εκατό γονότυποι του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), οι οποίοι και αναφέρονται με το νούμερό τους.
Οι 40 από τους γονότυπους αυτούς ευθύνονται για τη μόλυνση από κονδυλώματα.
Τα κονδυλώματα διακρίνονται σε «υψηλού κινδύνου» και «χαμηλού κινδύνου», με βάση την εμπλοκή τους στην καρκινογένεση.
Οι γονότυποι του ιού (HPV) που δημιουργούν κονδυλώματα υψηλού κινδύνου, είναι οι 16, 33, 35, 38. Τα κονδυλώματα αυτά μπορούν να μετατραπούν σε καρκίνο.
Μερικές φορές η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες. Επειδή ο ιός παραμένει μέσα στο σώμα σε λανθάνουσα κατάσταση υπάρχει περίπτωση τα κονδυλώματα να επανεμφανιστούν.
Οι ασθενείς που θα χειρουργηθούν από κονδυλώματα πρωκτού, πρέπει να ελεγχθούν κλινικά ή με πρωκτοσκόπιση, μετά από τρεις, έξη, δώδεκα και εικοσιτέσσερις μήνες και αναλόγως να υποβληθούν σε πιθανή συμπληρωματική εκτομή ή καυτηριασμό.
Έπειτα από 24 μήνες παρακολούθησης θεωρούνται πλέον θεραπευμένοι.
{/sliders}
