Τι είναι οι πολύποδες χοληδόχου κύστης;
Οι πολύποδες χοληδόχου κύστης ή αλλιώς πολύποδες της χολής, είναι μικρές προεξοχές του εσωτερικού της χοληδόχου κύστης και είναι ένα αρκετά συχνό εύρημα.
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα μικρό όργανο κολλημένο κάτω από το ήπαρ, που αποθηκεύει το υγρό που παράγεται στο συκώτι (ήπαρ) που ονομάζεται χολή και μέσω της σύσπασής της, την περνά στο λεπτό έντερο, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η πέψη.
Αν και υπάρχει η πιθανότητα οι πολύποδες χοληδόχου κύστης να οδηγήσουν στην ανάπτυξη καρκίνου (κακοήθεις) , το 95% των περιπτώσεων είναι ακίνδυνοι. (καλοήθεις).
Οι συνηθέστερες μορφές πολυπόδων της χοληδόχου κύστης , είναι οι εξής:
- Οι χοληστερινικοί πολύποδες σε ποσοστό περίπου 60%. Είναι ψευδείς πολύποδες γιατί δημιουργούνται από τη συσσώρευση κρυστάλλων, και είναι συνήθως πολλαπλοί. Είναι ακίνδυνοι όσον αφορά την εξαλλαγή τους σε κακοήθεια, αλλά επικίνδυνοι όταν ξεκολλήσουν από το τοίχωμα της χοληδόχου για πρόκληση επιπλοκών, όπως χολοκυστίτιδα και παγκρεατίτιδα.
- Οι φλεγμονώδεις πολύποδες, απλά επάρματα του εσωτερικού της χοληδόχου κύστης, λόγω φλεγμονής, δεν εξαλλάσσονται ποτέ.
- Οι αδενωματώδεις πολύποδες, είναι συνήθως μονήρεις και εν δυνάμει εξαλλάσσονται σε κακοήθεια, όπως το αδενοκαρκίνωμα χοληδόχου κύστης, ένας αρκετά επιθετικός όγκος, και
- Οι αδενομυωματώδεις πολύποδες, εμφανίζονται κυρίως στον πυθμένα της χοληδόχου κύστης και μπορούν σπανιότερα να εξαλλαγούν σε κακοήθεια.
Συμπτώματα του πολύποδα χοληδόχου κύστης
Οι ασθενείς με πολύποδες χοληδόχου κύστης δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Υπάρχουν όμως μερικές περιπτώσεις, όπου συνυπάρχει χολολιθίαση, είτε μικρολιθίαση είτε με τη μορφή κρυστάλλων, και τότε εμφανίζονται τα παρακάτω συμπτώματα, που οφείλονται στη μικρολιθίαση:
- Κολικοειδές ή συνεχές άλγος άνω κοιλίας ( Δε υποχονδρίου)
- Ναυτία
- Έμετοι
- Χολοκυστίτιδα (αν συνυπάρχει χολολιθίαση)
Διάγνωση
Τις περισσότερες φορές οι πολύποδες χοληδόχου κύστης διαγιγνώσκονται τυχαία κατά την εξέταση κάποιας μη σχετικής ασθένειας.
- Το υπερηχογράφημα είναι η εξέταση εκλογής. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί ο γιατρός να ζητήσει κάποιες πρόσθετες εξετάσεις κατά την κρίση του, όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία (MRCP).
Αίτια Εμφάνισης
Δεν είναι ξεκάθαρο τι προκαλεί τους πολύποδες χοληδόχου κύστης. Μελέτες δείχνουν μια όχι και τόσο σαφή σχέση μεταξύ των πολυπόδων χοληδόχου κύστης και άλλων παραγόντων, όπως :
- Ηλικία
- Φύλο
- Παχυσαρκία ή Σακχαρώδης διαβήτης
Θεραπεία
Η θεραπεία πολυπόδων χοληδόχου κύστης εξαρτάται κυρίως από το μέγεθός τους, λόγω της πιθανότητας εξαλλαγής του σε κακοήθεια. Γενικά 5-10% των ατόμων με πολύποδες χοληδόχου κύστης, θα εμφανίσουν κακοήθεια, εάν φυσικά δεν προβούν σε χολοκυστεκτομή.
Σύμφωνα λοιπόν με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, εάν οι πολύποδες είναι μεγαλύτεροι από 10 χιλιοστά, τότε συστήνεται άμεση λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, προς αποφυγή της πιθανής εξαλλαγής σε κακοήθεια. Εάν είναι μικρότεροι, δεν χρειάζεται χειρουργείο και συστήνεται συνήθως συχνή παρακολούθηση με υπέρηχο, ως εξής:
1. Οι πολύποδες έως 6 mm, υποχρεωτικά υπέρηχο σε 6 μήνες, 1 χρόνο, σε 3 και σε 5 χρόνια. Εάν μεγαλώσουν πάνω από 2 χιλ το μήνα, χρειάζεται άμεσο χειρουργείο.
2. Οι πολύποδες από 6-9 χιλιοστά, επίσης δεν χρειάζονται χειρουργείο, εκτός εάν συνυπάρχουν στον ασθενή, οι εξής παράγοντες κινδύνου, υπεύθυνοι για εξαλλαγή σε κακοήθεια χοληδόχου κύστης:
- Ηλικία πάνω από 50 ετών
- Πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα
- Άμισχος πολύποδας, συμπεριλαμβανομένου και του εστιακού πάχους του τοιχώματος, εάν είναι πάνω από 4 χιλιοστά. Η παρακολούθηση εδώ γίνεται υποχρεωτικά με υπέρηχο σε 6 μήνες σε 1 χρόνο σε 2, σε 3, σε 4 και σε 5 χρόνια.
Βεβαίως, εάν κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο, υπάρχει πολλαπλή πολυποδίαση χοληδόχου κύστης (πάνω από1-2 πολύποδες), ή συνυπάρχουν "λάσπη" ή λίθοι ή κρύσταλλοι που είναι κολλημένοι στο τοίχωμα της χοληδόχου , τότε, ανεξαρτήτως μεγέθους των πολυπόδων, συστήνεται άμεση επέμβαση με Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή, προς αποφυγή μιας πιθανής εξελιγκτικής φλεγμονής ή μιας παγκρεατίτιδας.
Η Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι ελάχιστα επεμβατική μέθοδος, διαρκεί περίπου 45 λεπτά με μία ώρα αναλόγως τις ανατομικές συνθήκες και φλεγμονές, έχει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, και γρήγορη επανένταξη στη καθημερινότητα.
Δείτε επίσης..